Bu Gece Şiiri - İrfan Erden

BU GECE

Rafa kaldırasım

Yerle bir edesim var

İflah olmaz tıynetleri

Cahiliyle devrinden kalma bedevî hurafeleri 

Diri diri toprağa gömesim var bu gece

Yaşama sevdalı bir nefer olur şiirler 

Kalem hüzün damlar, yaslıdır dizeler 

Demokles’in kılıcı boynumda 

Koparılmasın diye dalından 

Açılmamış gonca güller 

Ölüme kefen giyesim var bu gece

Üç yaşındaki sabilere iç çekip

Vahşi zevklerine meze yapan 

Ağızları salyalı kudurmuşlar

Vicdanlarınızdan önce bulup 

Celladınız olasım var bu gece

Ortaçağ karanlığından hortlamış zihinler 

Üç maymunu oynayan

Kaburgasız şeref yoksunu haysiyetsizler

Lağım olmuş dillerinize 

Vampir olmuş fikirlerinize 

Cehenneme çevirdiğiniz yüreklerden önce 

Yüzlerinize tüküresim var bu gece

On ikisinde gelinlik diye kefen giydirilen

Aç yırtıcı efendilerine peşkeş çekilen

Çocuk gelinlerin kaderinedir öfkem 

Bir meleğe uçkur çözen 

Bir çocuğu koynuna alan deyyuslar Zebanilere teslim etmeden sizi 

Uzuvlarınızı aç kurtlara yedirip Cehenneme 

Etekli gönderesim var bu gece

Ölüme ve kana susamış iblisler 

Kazılmadan kökünüz bitmeyecek kavgam

Dinmeyecek öfkem 

Bilesiniz ki intifadadır bu can

Ağlayan anaların gözyaşları

Toprağa düşmeden 

Bu canımı yıldızlara

Kurban edesim var bu gece 

Direneceğim son nefese kadar

Çağırsa da ölüm

Bir kız çocuğu daha ölmesin 

Büyüsün ana kucağında

Güneşe hasret kalmasın diye 

Rengârenk çiçekler

Soysuzların 

Ahlaksızların

Vicdansızların 

Şah damarına 

Neşter vurasım var bu gece…