Kalemin raksedişi durdu, dondu kaldı.
İsmini yazarken sükutu, buldu kaldı
Döndü yüzüme vurdu, sordu kaldı
Bu gece ruhumda utancın izi kaldı
Halbuki ne methiyeler vardı, nameler gibi
Yüzümü kızartıyordu, kondurduğun buseler gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta