Bu Gece Şiiri - Muhammet Halim Balcı

belki aşk uyurken gösteriyor bana gözlerini
elimde kalemim bu gece
aynı havayı soluyormuşcasına düşlüyorum seni
nefesin nefesim oldu bu gece

kendi gözyaşlarının üzerinde süzülen gemi
içimde yüreğin bu gece
yalnız sana baktığımda doğar gece güneşi
hayallerim ellerinde bu gece

bülbülün küstüğü bir ses işitiyorum kulaklarımda ninni
çığlıklarım uyandırmadı seni bu gece
seven bir gün sevilir mi gör artık beni
en güzel güller kapında soldu bu gece

''taş olsam yandım idi,topak oldum dayandım''der divani
devâ'm gözlerinde bu gece
artık bir mum ateşi bile yakıyor beni
söndüm,kül oldum bu gece

zaman durmadıkça saplanır bıçaklar intani
şifâ'm saçlarında bu gece
kalbimin en ortasına yer ettim dökülen her kelimeni
sayfalarım sensin bu gece

söndü güneş gözümde senin yüzün nurani
gözlerimi alan sen oldun bu gece
cennette buluşmaya layık aşkın kavani
ferhat bensem şirim'im sensin bu gece.