Ellerim kirli, düşüncem mahkûm gene
Bir duble özlem karışıyor hücrelerime
Çürütüyor kalbimi aldığım her nefeste
Titrek alevli ay ışığının, beli belirsiz gölgesinde.
Sigaram yanmıyor, etraf karanlık
Çarpıyorum sağa sola, önüm arkam dağınık
Susmuş bütün duvarlar, umudum da askıda sarkık
Kalksam mı, otursam mı, hep aynı kararsızlık.
Diriliyor bütün yaşanmışlıklar, zifiri duvarda
Şarjörü doldurdum, silahım yanımda
Parmaklarım dolaşıyor tetikte, gözüm namluda
Bu gece hızlı bir mermi, yuva yapacak kafamda.
Geri adım atamam artık, son basamaktayım.
Söz verdim azraille, bu gece onunlayım.
Vazgeçtim herkesten, daha fazla durmamalıyım
Soğuk toprağın altında ki, yerime varmalıyım.
Bu gece bitti işte, kaybetik kalbim.
Ben çektim tetiği, gene hedef sendin.
Namertce vurdum, biliyorum, haketmedin.
Sus konuşma, son kurşunu da kendim için gizledim...
Hasan Akkuş 2
Kayıt Tarihi : 8.10.2018 20:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!