Bu Gece-1-* Şiiri - Bayram Tunca

Sağıma döndüm uyuyamadım
Soluma döndüm uyuyamadım
Avazım çıktığı kadar bağırdım
Yine de, sesimi duyuramadım

Odamda kelebek misali dolanıp durdum
İçimdeki aşkla sabaha kadar kavruldum
Bir örümcek gibi odada mekik dokudum
Bu gece değil yatağa eve bile sığmadım

Bir mum gibi sabaha kadar yanıp eridim
Sanki, aşk şarabından içen, bir deliydim
Gece boyu, aşk ateşinden hep gezindim
Aşk ateşinden çok yandım, geç sezildim

Hasretinden mecnun misali hep ağladım
Hicranlı gözyaşımla da, sinemi dağladım
Bakmayın, tebessüm edişime içim yanık
Hasretinden ne çektiğime melekler tanık

Çile çeken şair ise, çektiren de sanıktır
Şair’in lisan-ı hali buna en güzel kanıttır
Zaten O nigahban, melekleri de tanıktır
Bayram'ın yüzü gülse de içi çok yanıktır

Bu gece, uyuyayım dedim uyuyamadım
Eskileri unutmayı denedim unutamadım
Unutamadım, o eski yaşadığımız günleri
Unutamadım, o vefakar cefakar dostları

Bu gece de hasretinden inleyerek ağladım
Yine de o yaptıklarını, kaderime bağladım
Bu gece yine buruk kalbimin sesini dinledim
Her şeye rağmen, daha kalbimden silmedim

Sanma ki sadece bu gece hasretinden yandım
Tâ o günden beri, senin hasretinle kavruldum
Sanma ki sadece bu gece hasretinden inledim
Tâ o günden beri, hasret gözyaşımı, silmedim

05.10.2000-17.44