Bu garip seni özler

İslâm, ‘—garip doğdu’
Asrın garibiyiz, Ya Resulallah! .
Çağın idrakine; dağlar ile
Taşlar ile kâinatın zikriyle;
‘—Anlatıyorsun İslâm’ı’ Ya Resulallah
Bin dört yüzyıl, Irak değil sana;
Daha yakınız, Ya Resulallah!
Ellerin, parmakların;
‘—beş musluklu bir çeşme’ gibi
Kuruyan dudaklara, şefkat;
Gönüllere rağbet, Ya Rasulullah!
Baş parmağında, zikre nişan;
Düşünce, ‘—Kamer, iki parça’
Dolanır menzilinde, Ya Resulallah!
Şu ağaç, Rahmet Peygamberim diyor;
Koşuyor yanına, ‘—şahadet’ için! ..
Kuru dallarına, can yürüyor;
Nemli dallarından, ‘—hurma’ ikram ediyor, Ya Resulallah!
Şu kab, şu birkaç parça yemek;
Ellerinde açılıyor, ‘—bereketli sofra’
Yüzlerce misafirine, Ya Resulallah!
Yürürdü seninle, konak konak;
Ak bulutlar, ’—çadır’ olurdu, üzerine! ..
Bedirde, ‘-rahmet rahmet’ nur yağardı
Uhut, sana sadık bir dost;
Bir büyük sevgili gibiydi, Ya Rasulullah!
Ey Rahmet Muallimi, seni dinler;
‘—Gökteki yıldızlar’ gibi Sahabe!
Vallahi, ‘—kaynar yüreğimiz’
O sevdayla, gözlerimiz seni özler;
Bu garip seni özler, Ya Rasulullah!
Bedrettin KELEŞTİMUR
26 Temmuz 2007 Elazığ