Bu Hakir Aydıni Kula Mı Küstün

yokluğuna cümle canım yanarken
özlemi öğün öğün tuza banarken
sevdayı tan edip beste yaparken
allara bürünmüş güle mi küstün...

nazını koşut ettim sazda kanadım
dalım sürgün siyah, kırık kanadım
inan bu bahardan bir tat almadım
ismine müsemma dile mi küstün...

ne etsem eksik ne yapsam yarım
minnetten özge bitmeyen kahrım
gözünün nurunu haktan sayarım
tarumar olmuş cana mı küstün...

sesin nenni nenni kurban olduğum
eserken yellerle keser soluğum
nemrut ayrılığı, har boğum boğum
dem be dem yanan yâra mı küstün...

zindanda kalmış tozlu bir yoldum
seni sevdikçe aşkla yoğruldum
yandıkça közlenmiş güne soğudum
bu hakir aydıni kula mı küstün...