Eser, yüklenir rüzgâr sararan yapraklara.
Ne gün ümitten yana, ne de günün yarını.
Anılar çağladıkça sızlıyor pek çok yara.
Durmuş, mahzun seyreder bu elem rüzgârını.
Ufkuna hiç bir ışık sanki vurmamış gibi,
Bin dertle dolu bağrı titreyen kamış gibi,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta