Bu Düzen Şiiri - Gül Atar

Nedir bu düzen böyle,
kimin eli kimin cebinde,
gidişat nereye gidiyor,
herkesin hayatı olmuş düzmece…

Herkes birbirinin kuyusunu kazıyor,
en çokta güvendiğin vuruyor,
artık kimseye de güvenilmiyor,
bu gidişat benim canımı sıkıyor…

Kimse kimsenin gözyaşına aldırmıyor,
hoş gerçi çoğu gerçek ağlamıyor,
sahtekâr riyakâr çok bu devirde;
baban bile bir gün seni vuruyor…

Eskiden insanlar bir selam verirdi,
mesafe diye bir duvar;
selam sabah kesildi,
bu saltanat nereye kadar boy verir ki?

Eğlence diyen bara pavyona koşuyor,
sosyallik desen abartıldı;
gece samimi olunup gündüz tanınmıyor,
bu düzen benim canımı sıkıyor…

Erkekten çok kızlar erkek,
herkes yolma peşinde bulursa bir kek,
eskiden erkekler kullanırdı;
şimdi kızlar olmuş erkek…