Bu Duygunun Adı Yok Şiiri - Osman İnci

Eline diken batsa, ilk yetişen ben oldum,
Varlığınla güldüm, yokluğunla kahroldum,
Bilemiyorum ki sende, ben neler buldum,
Bu duygunun adı, ne kondu ne konacak…

Bir tebessümün, dünyayı bağışlar bana,
O tatlı bakışların, can katar inan bu cana,
Hiçbir nehir yok ki, akmasın senden yana,
Bu duygunun adı, ne kondu ne konacak…

Seninle başlayan günlerde, umut doluyum,
Yalnız kaldığımda ise, dertler ordusuyum,
Ne olursa olsun, ben böyle de mutluyum,
Bu duygunun adı, ne kondu ne konacak…

İstemem asla seni, bulamasın bu dertler,
O tatlı dudağından, eksilmesin gülüşler,
Bilen zaten biliyor, ne derlerse desinler,
Bu duygunun adı, ne kondu ne konacak…