Güneş, dünyaya dikerken
Yorgun argın son bakışlarını
Dünya unutmuş yarının hesabını
Kaynatıyor her ocakta, bir cehennem kazanı
Yaşıyorum şimdi, enginlere sığmayan
Bitiminde ilkbaharı olmayan, bir kışı
Ya güneş bir daha doğmazsa
Ya şartlar daha da ağırlaşırsa?
İnler sızlanırım
Sisli dumanlı bütün sabahlarda
Yıkılarak süzülüyor gözlerim
Zamanın boşa geçmiş hicran çizgilerinde..............
Evet
Zevklerimin ağustos sıcağında
Arzu ve isteklerimin hamurundan yoğurdum
Etrafımdaki kirli, paslı
Bu dar duvarların tuğlalarını
İnsanı, el, ayak, kulak toplamından ibaret
Dünyayı ebedi, kendimi ölümsüz sandım
Aldandım...........................
İçinde kaybolmadan
Anlayamadım
Şafak diye seyrettiğim aydınlığın
Bataklıklardan kalbime sıçrayan
Yalanlarla dolu,büyük yangın olduğunu
.............
Her, gün batımında
Bir ümit gömülüyor yüreğimin derinliklerine
Söylesene neyi var doğru olan?
Dolu dolu yaşanıp, sonuçta boş olmayan
Bu dünyanın her şeyi bütünüyle yalan
Tebessümleri özverisiz,
Zevkleri öylesine sıradan
Kocaman caddeleri, seması olmayan tapınak alanı
Bütün vitrinleri,saf tutulan kıble taşları.............
Uyandım artık
Bu günden tezi yok
Kıblesiz dualarımdan...Sisli düşüncelerimden
Bir ruh aynası bulup kurtulmalıyım......................
Şeytana paspas yaptığım vicdanımı pazara çıkarmalı
İçimdeki beni bulmalıyım
Bana lazım olan Kabe’den yeni gelmiş bir seccade
Ve seccadeye düşecek birkaç damla gözyaşı
Geldi
Sürmene altı duygularımı imzaya sürme vakti
Bu loş, kirli, bu dar duvarlar, tutamaz beni
---DENEME- 2 ---
26.09.2008
(Bu gece Kadir gecesi)
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
