Bu dünyanın bütün acıları tanır beni.
Ben acıların efendisi ve kölesiyim.
Ne acılar çektim hayatın çeliğini eritecek.
Ben acıların vücut bulmuş şekliyim.
Bakışlarımdan fırtınalar çıkartırım.
Yemyeşil ormanlarını yakarım içimin.
Zulümse zulüm, zalimlikse zalimim kendime.
Ben acıların talan ettiği biriyim.
Irmaklar kan olur akar hep içime.
Rotasını binbir kez şaşırmış gemim.
Gözlerimden acı boşanıyor yaş yerine.
Ben acıların gözlerdeki nem'iyim.
Ne kara baharlar gördüm ben.
Yumruk olup ne acılar indi karın boşluğuma.
Mutluluğa boşverdim artık nur tanem.
Ben acıların son safhasında, dibindeyim.
Kayıt Tarihi : 8.10.2002 19:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sağlam 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/08/bu-dunyanin-butun-acilari-tanir-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!