Akşam oldu, güneş battı.
Kuşlar yuvasına döndü.
Ömrümüzden bir gün gitti.
Bitmez, tükanmez istekler..
Sessizlik çöktü etrafa.
Kimse kalmadı sokakta.
İnsan oğlu hep heveste.
Sonu gelmez heveslerin.
Tam olarak anlamadık:
Nedir bizim vazıfemiz?
Boşa geçen vakitlere:
Birgün eyvah diyeceğiz..
Gözler toprakla dolacak.
Vucutlar hep çürüyecek.
Her şey dünyada kalacak.
Bu dünyadan göçeceğiz.
11.06.2006
Kayıt Tarihi : 13.6.2006 14:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)