Sen vedalaşmadan bu dünyadan uzaklaşırken, ben Ankara’daydım Sevgili Hasan Geneyikli. Yoksa yolcu etmeye gelmez miydim seni…
*
Gazantep’te onu tanımayan hemen hemen yoktu. Şairdi o. Alçak gönüllü bir insandı. Bir eğitim neferiydi. Uzun yıllar müfettişlik yaptıktan sonra emekliye ayrılmış, kendini tümden şiire vermişti.
Kaç kitap çıkarttı? Sayısını belki kendisi bile unutmuştur. Benim unutamadığım; son kitabını çıkartabilmek için bulduğu sponsoruydu.
O sponsor, aldığından beri bir kere bile elini sürmediği tabancasıydı. Tabancasını satarak çıkartmıştı son kitabını.
Kendine özgü bir şiir anlayışı vardı.
Son şiiri “Şaraküstülü Hayce” adını taşıyordu. Şiirlerini özgün biçiminde okumak isteyenler antoloji.com’dan ya da google’dan aramalılar.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta