Bu Dünyada Yoksunuz...

Yedeğinde canlar
Akşam yanılgısıyla
Gülümseyince hayat
Cenneti aramaz ruhun
Açılan kapılar
Sinirsiz küfürler
Yutarsın yemek öncesi
Kitaplar kaplanmasın
Harçlığını alsın
Gariban rüşvet yedirsin
Zıkım yesin anan
Yarım yarım dört
Baban da
Masada taşları
Bu borç senin değil
Alacağın senin
Geleceğe vereceğin senin...
Ama ben yine de
Üzüleceğim
Çünkü çoksunuz
Bu dünyada yoksunuz...

Bülent Özdemir