Yalnızlıklar içinde boğuluyorum
Sevdalar içinde bunalıyorum
Saatleri bir türlü geçiremiyorum
Bu dünya da barınamıyorum! ...
Gözlerimi kapatıyorum
Beni vuranı bulamıyorum
Öleyim diyorum ölemiyorum
Bu dünya da barınamıyorum! ...
Sonsuz denizlere dalayım diyorum
Bir daha asla çıkmayayım
En azınadan insanlarla karşılaşmayayım
Bu dünya da barınamıyorum! ...
Kendimi ağaca benzetiyorum
Sonbahar da olduğumu farz ediyorum
Yapraklarımın döküldüğünü hissediyorum
Bu dünya da barınamıyorum! ...
Bir gül oluyorum bazende
Muazzam bir güzelliğe bürünüyorum
Kısa bir süre sonra soluyorum
Bu dünya da barınamıyorum! ...
Kayıt Tarihi : 25.12.2004 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/25/bu-dunyada-barinamiyorum.jpg)
Dünyanın güzellikleri de çoktur..
Sevgiler sana...
bu kadar karamsarlık yaşaman beni üzüyor küçüğüm hayat böyledir dünyaya değil sevgiye barınman dileklerimle
TÜM YORUMLAR (4)