Yok olmuş yarınlarıma ağlamaktayım
Puslu akşamlarında bu şehrin
Zindan sokaklarında.
Ne göğün mavisi kalmış,ne ağacın yeşili
Siyaha dönmüş tüm renkler
Sensizliği soluyorum zehir gibi
Ciğerlerim yanıyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
