Bu dünya faniymiş fanidir fani
Ölesiye sevdim sevdiğim seni
Yaktın alev alev öldürdün beni
Budünya fanidir kimseye kalmaz
Biran olsun çıkarmadım aklımdan
Hasretin yakıyor bıktım canımdan
Öleceğim böyle birgün kahrımdan
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Ne çileler çekti bu garip başım
Daha yirmisine değmeden yaşım
Aşkın ateşine düştüm yanarım
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Tabibler derdime derman olmuyor
Yaralarım göz göz olmuş kanıyor
Gözlerim yollarda gelen olmuyor
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Kayıt Tarihi : 11.8.2008 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)