Bu Dünya'dan Çıkmanın Bir Yolu Olmalı

Hümeyra Yılmaz
92

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Bu Dünya'dan Çıkmanın Bir Yolu Olmalı

Kimin yalanı bu,
Öksüz mavinin bronz tenine sürüp durduğu?

Senin mi,
Beğenmediği yangınların küllerinden,
Elleri çiçek kokan çocuklara oyuncak yapan
Geniş omuzlu, koca göbekli adam?

Yoksa senin mi,
Martıların umutlarını çalıp
Akşam yemeğine meze yapan
Ve zil zurna sarhoş olup
Rast makamı acılara eşlik ederken,
Mehtabın kollarında sızıp kalan adam?

Belki de senindir,
İçli bir sevdanın dışında kabuk bağlamış
Ama, kıra kıra kırılmayı çoktan unutmuş,
Çaresizliğini eline yüzüne bulaştıran kahraman adam.

Sakın senin olmasın,
Kelimeleri incitip cümleleri isyana zorlayan,
Anlamları yıllardır peşinde koşturan,
İmgelerin yakalayamadığı,
Şiir düşmanı, kiralık şair!

Yolunu bulup bir çıkabilsem bu dünyadan.
Mesela,
Gök yüzündeki o koca delikten atsam kendimi dışarı
Ya da ne bileyim yer yarılsa!
Mutlaka bir çıkış olmalı bu dünyadan,
Bir yol bulmalı ve çıkmalıyım buradan.

Neden hepimiz haklıyız,
Üstelik bir sevda suçunu üstlenmekten bile acizken?

En iyisi vurun beni, size dokunan dilimden,
Hadi vurun beni, yarına uzattığım elimden,
Hadi vurun beni yüreğimden,
Söz veriyorum ölmeyeceğim.
Vurun beni,
Vurun hadi, yağmur gözlerime çökmeden

Biz değil miydik
taze baharların yüzünde sivilceler açtırdığı delikanlı?
Biz değil miydik
Kınalı elleriyle hayatı sıkı sıkıya tutan gelin?
Biz değil miydik
Yavrusuna ak göğsündeki helal geleceği emziren ana?
Biz değil miydik
Akşamların uğramadığı hayata, tek kuruş tebessüm borcu olmayan iyi kalpli baba?
Şimdi,
Şimdi hangi yalanla örttük gerçeği?

Neden hepimiz saklıyız
Üstelik zaman uluorta hayata tecavüz ederken?

Yok yok,
En iyisi siz asın beni dar ağacının köküne,
Hadi asın beni, arşın en mavi yerine,
Hadi asın, size ait olmayan türkülere,
Beni asın
Asın beni, bir suçmuşum gibi tövbelere.

Yolunu bulup bir çıkabilsem bu dünyadan.
Mesela,
Gök yüzündeki o koca delikten atsam kendimi dışarı
Ya da ne bileyim yer yarılsa!
Mutlaka bir çıkış olmalı bu dünyadan,
Bir yol bulmalı ve çıkmalıyım buradan.

Üşüyorum,
Toprak tenime değdikçe üşüyorum.
Yabancısıyım bu iklimin, hala alışamadım.
Beklenmedik aniden çıkagelen misafir kadar yüzsüz,
Mahzende, kana karışacağı günü bekleyen şarap kadar kırmızı,
Adımı söyleyemeyecek kadar küçük
Ve bu dünyayı sırtında taşıyamayacak kadar yaşlıyım.

Siz en iyisi yalnız bırakın beni
Yalnız bırakın beni...!

Hümeyra Yılmaz
Kayıt Tarihi : 20.8.2006 09:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hümeyra Yılmaz