Yokluğun mahşer sevgili
Senden sonra papatyaları söküp attım baharın gözünden.
Anlatamadım kimseye göğümü yaran mızrağı.
Soluğumu kesen zılgıtı.
Küsüp giderken benden, bu küçük şehirden,
Dökerken gözyaşını bulutlar,
Yüreğe kor, bana ölmek düştü.
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
"HER ŞEYE KIYMETİ NİSPETİNDE DEĞER VERİP KAMET ETMEK İKTİZA EDER."
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta