Bu domuz-e Şiiri - Akın Akça

Samanlığa düşen ateş
tilki uykusunda,
dokusunda gerçeğin,
gözünde anca kulağında
ama varlığın
dilli dilinde,
gözde gören,
yeşile dönen
ağaçta klorofil.
içe dağılan
melodilerde ışık
süzülgen iyicil,
mama iskemlesinde
yan kaşık.

antioksidanların
yokettiği
radikaller serbest,
tek bir şey için
Talisesin;
esin tikkisidir
yahu valla Taliesin!
Bak kümese daldı! !
düşen, samanlığa ateş;
samanlarile yanan,
yükselen kümes,
bir tek şey için
kısalmalı telomeraz.
Bilinen o sergüzeşt.
Heyecan ve süpriz.
Galoş bilimcil;
anlamlı, değil beleş
adrenalin hep teğet
el tutan vulkandı.
Esin tilkisi değildir;
böyle, çünkü
şömineye düşen Sylvie,
yeniden geri
ta oradan, cenetten.
Trnt ölmüş müdür?
Vallaha mı, sahiden?
Şafağı görüp
gıdak veren öyleyse;
yaş 8o, telomer
Picasso kısaltmamıştı,
serbest radikalleri
antioksidanlara
tümleştiren de
değildi bu demek.
Biliyorsun fakat
yine yemek vakti!
Oh, oynayalım çalıp,
bak görev nakti -
vakit nakitse,
ille de vurmamalı
dem ya paraya
- hatırladığım denli
kümesteki seni,
grip de değilsin ancak,
tavuk g[a](r) i[b]pi;
çatıda dönen yakamoz
burgaçtır anlatır seni,
rüzgar al gülü.
Fırla fırılda güncelerinle -
bilhassa ışık tutmalısın
çocuklar ile bakirbebeklere,
yanıldıkları üzere
- hücrelerinle! meşakatinle! !
sadakatinle! ! !
vesaire...
yeniden, şömineden;
kızıl pençelerinle,
çiğ çiy...
Ya herr! ! ...
Nick ve şamdan
özütleri, her daim
o Samsotlas Kavşağı
vaşağı. Even,
no green pai pai```,``s
Horosun ibiğinde
dalgalanıyor sancak.
Kap onu,
kendine yine
kep yap.