Son deminde içip içip geberdi
Meyhanenin dostu idi bu deyyus
Sarhoş olup insanlıktan çıkardı
Din diyanet bilmez idi bu deyyus
Barışmadı dinle onun yıldızı
Kuranı uydurma kitap sayardı
Ona düşmandanda daha düşmandı
Ebreheyi sollamıştı bu deyyus
Anlamazdı iffet ile namustan
Görmedik üstünde hiç iyi huydan
Tiksinirdi cami ve cemaattan
Kin kusardı mabedime bu deyyus
Kalleşlikmi dedin yoktu üstüne
Atasının secde eder büstüne
Onun kiblegahı hemen her yöne
Abdestsiz cenaze kılardı deyyus
Ezanı duyunca kulak tıkardı
Dürüstlüğü enayilik sayardı
Zekat vermez altınları sayardı
Fakirin hakkını yerdi bu deyyus
Yazık oldu getirdiniz camiye
Gitse kabul etmez bunu kilise
Hoca derki nasıl bilirdiz diye
Imansız yaşadı deyin bu deyyus
03.03.2016
Kayıt Tarihi : 3.3.2016 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birde din adamlarının ağzından hiç sövgü duymadım ben.
Kim ne söyler ise, günahı da sevabı da kendine. Hani her koyun kendi paçasından asılır.
TÜM YORUMLAR (1)