Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ve su gibi akar geçer ayakların altından...
ve akıp geçen hayatın içerisinde ne insanlar vardır mücevver ruhlu farkedilmez, kendi kendine ışıyan,
yüreğine, kalemine sağlık değerli dost...
mükemmel çalışmalardan biri daha...
saygılarımı gönderiyorum..
Limanı çaresizlik dumanı yalnızlık doğurur
Rintlerin rüyası bambaşka bir atlas yoğurur /
Yüreğine kalemine sağlık çok beğendim.....
Görüntüler “Bitmeyen Kavga”dır seyahatinde ömrün
Geçmişin rintlerinin çağa ayak uyduruşudur
Belkileri yıkılmış bir realitesidir zamanın
Beynin iflası tükenişidir cümle insafın
Günler geçer geçer hiç değişmez bu gidiş
Ne haykırış var ne yarış maddi alem uğruna
Ne dünyevi beklenti ne bir aş ne bir iş
Limanı çaresizlik dumanı yalnızlık doğurur
Rintlerin rüyası bambaşka bir atlas yoğurur
Akademik bir çalışma son derece güzel bir şiir gerçekçi bir bakış açısı kutlarım saygılarımla
Ben de birisiyle tanışmıştım bir zamanlar... Bir sürü şiirleri vardı ve atom mühendisi idi... inanamamıştım. Tebrikler. Sevgiler
Ermişler en gizli sırlarımıza vakıfmış
Evvel ahir kaybetmişiz mistik hallerimizi
Bir nevi rindiz manzumenin mevzuu
Yerin altı dünyanın çekimi bitmiş artık
Geride afrodizyak etkisi bırakmış galiba
Uyarı dinlememiş ahali de bilememiş sonunu
Belki kıyamet bağlamış yollarımızı
Renksiz ve kokusuzmuş çiçekler kurumuş
Saatler asılmış gökyüzüne vakitten öte
Rüzgâr bir başkaymış bulutlar gamsız
Mayıs kendini unutmuş faciaymış günler
çok güzel dizeler şair
yüreğin var olsun
saygılar
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta