Bu Devrin İnsanıydık

Sebahattin Kömürlü
820

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Bu Devrin İnsanıydık

Kudurmuş denizlerde dalga
Uğra buralara
Yak
Yık
Ne yaparsan yap
Aldırış etmez burdakiler rüzgar ın hızına
Gemi batmış
Kamara su almada
Aldırma
Boynu büküklerin göz yaşına
Kim baktı
Bu anaca
Öyle bir darbe
Öyle bir darbe indirdiler ki
Kırıldı kaburga kemikleri,
Hiç ama
Hiç kimse
Gık diyemedi.
Tiyatrolarda oyunlara
Oyuncu gerek ti
Başka
Ceplerinde üç kuruş
Soysuzlara
Kul gerekti
Köle gerekti
Bu asırda
Kırbaç mı
Eski gemi güvertelerinde
Tayfalara
Bre
Dinine yandığımın dünya
Neyin değişti
Bunca zaman dönüyon da
Ağlayanlar
Ağlıyor
Ocak başında
Açlıktan ölüm
Yokluktan
Zulüm
Gördüm
Gördüm
İki gözüm
Hani
Yeşermesi dalların her bahar
Budadılar
Budadılar
Durdu
Gün be gün
Güneş isyana
Kıraç toprak
Çatladı
Çatır çatır
Kurudu beynimiz içinde düşünce gölgeleri
Öyle büyük engeller çıkardılar ki
Seçeneksizdik
Seçemedik
Yapamadık
Yapamadık
Yapmak istediklerimizi
Koca karı düğümü gibi
Düğümlemiş ipliği
Sonsuz
Çalımlar taktılar ayağımıza
Bu
Devrin insanlarıydık
Açıyla
Açığıyla
Tokuyla
Renkli ofset baskı gazete
Ellerde
Çıplak kadın resimleri
Gıdıklanır
Her birimizin
İçi
Kahve köşelerinde
Büfelerde
Caddelerde
Piyango bayileri
Bilet nerde
Yitirilmiş umutları
Alıyordu
Akıl hocaları
Yine akıl veriyor
Öyle bir düzen kurmuşlar ki
Yüzülen derimiz içine
Saman
Doldurdular yine
Gık
Diyemiyoruz
Ne zamana kadar yüzer
Gemi

Sebahattin Kömürlü
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 23:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sebahattin Kömürlü