Bu Devran Şiiri - Kenan Kervan

Yoktur bekleyenim, yoktur beklentim.
Gidiyorum zahire, gönül sabretmez.
Olmaz bir zararım, ezam kendime.
Yolu olmayanlar, yolum beğenmez.

Sonu yok bu gidişin, dönülmez yoldan geri.
Sarmış sırr-ı sevda, içeri sığmaz olmuş.
Tutmayın kollarımı, kaldırın engelleri.
Boğulur dokunanlar, gözler yaş ile dolmuş.

Bu devran nice devran, hak diyenler kovulur.
Bilinmez kadir kıymet, para etmez gözyaşı.
Doğruluk ateş olmuş, değen yanar kavrulur.
Görmez körelmiş gözler, yüreğindeki taşı.

Anlatırlar dinlenmez, doğru söze bakılmaz.
Aşık olan konuşur, duyulur da sevilmez.
Yalan sarmış cihanı, yılan gibi bırakmaz.
Bu devranda cahil çok, ne yapsan yola gelmez.

Pervane olmuş cihan, döner O’nun adıyla.
Doyulmaz sarhoşluğa, kevser şarabı yetmez.
Yanar kalbi maşuğun, yıkanır gözyaşıyla.
Söz biter, nefes biter,ömür biter, aşk bitmez.