Derdim bir idi, bin oldu
Nereden dert koptuysa beni buldu
Yufka yüreğime yuva kurdu
Bırak dedim bu dert beni bırakmıyor.
Hepsi gövdemi mekan tutmuş
Çeşit çeşit yuva yapmış
Dalımı kendine siper etmiş
Bırak dedim bu dert beni bırakmıyor.
Ne çiçeğim açar ne filizim çıkar
Hep dertli kuşlar üstümde öter
Dalım kurumuş yaprak döker
Bırak dedim bu dert beni bırakmıyor.
Kurumuş ağaca yuva mı yapılır?
Bedenim çürümüş azar azar dökülür
Küçük esintide gövdem yıkılır
Bırak dedim bu dert beni bırakmıyor.
28/05/2012
Kayıt Tarihi : 28.5.2012 19:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!