Bu Derde Düşeli Şiiri - Resul Demir

Dokunmuş eline umudun eli
Tarifsiz bu derde düştün düşeli
Mirasın hüznü değmiş dudaklara
Tebessüm de matem rengi kapkara

Ne ölçü kaldı şimdi nede dil
Döksen de içini halin sersefil
Ne başkası anlatabilir ne de sen
Çizemezsin bunu gel çizeyim desen

Şarkı gibiydi sesi nalların
Kırıldı mı ipekten kanatların
Yüreğinde sızı ansızın başlar
Birikir gözünde sahiden yaşlar

Nerede şakıyan o kalem dala bahara
Şimdi sözcüklerin bini bir para
Önceden seçerdin kalın ama ince
Şair insanlaşıyor böyle derde düşünce

İsminden evler kurduğun sokağın
Evleri yıkılmış hem de darmadağın
Sönmüş ışıklar, çekilmiş canlılar
Örülmüş etrafına gerçekten bir duvar.