Bu deniz zamanın köhne tasında,
Bir ömür sancıyla kıvrandı durdu;
Simsiyah sis oldu, sindi yasında,
Vecdinde çırpındı, taştı, kudurdu.
Engin bir geceyi dinlerken berrak,
Döküldü göğsüne gökten bir ırmak;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim