Sararmış yapraklar düşer yerinden
Kim bilir, kim nerde düştü bu demde.
Ömür, acıları deşer derinden
Kaç yürek, közünde pişti bu demde.
İnsanlar gölgedir gelip geçici
Kimi ahret, kimi dünya seçici
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta