Bu dem Şiiri - Nur Ulusoy

BU SON DEM

Dar odalar arasında bir muamma
Daraldıkça daralan duvarlar...
Var/
Her yanı çıkmaz yola varan dualar…

Yapraklar ki sararan/
Dökülürken tükenen ırmaklar
Pınarından kesilen gözyaşları
Soyunup çıplak kalan ağaçlar
Ne zaman
El-aman!

Kim bıraktı
Yarım kalan yaşanacak hayatları?
Yusuf’un gömleğindeki nişan/
Göz yarasıyla kesilen eller
Nerdeler?

Ve...
Bulut olup yoğunlaşan gözlerdeki nem
Buluşması geciken yürekteki gam
Bu son dem/ dem bu dem...