Ruhum çok sıkılıyor.
Çekip gitmek geliyor içimden.
İçim içimi kemiriyor,
Volkanlar patlıyor neden?
Acı patlıcanı, kırağı çaldı
Hani “çalmaz” diyordu eskiler.
O da yalancı güneşe kandı,
Ne varsa depreşti içimdekiler
Yaşamak mutlu etmiyor beni,
Ölüm, edecek mi bilmem.
Herkes bana düşman sanki,
Gidersem dönemem.
Serseri bir mayın gibiyim,
Rüzgarla sürüklenen.
Belki bir psikopat deliyim,
Yaşarken ölen, öldürülen.
Kendime, söz geçiremiyorum,
Kendimden geçiyorum bazen.
Tünelde ışık göründü,
Korkuyorum bu deliden.
2020
Kayıt Tarihi : 21.8.2020 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!