Işığa dönen pervane misali, özüne dönen Mevlana!
Varlıkların var edicisi, senin özün de Allah değil mi?
“Kim olursan ol, ne olursan ol, yine gel! ” diyen Mevlana!
Bütün kâinatı kuşatan, sevgi, hoşgörü bu değil mi?
Her varlığı, Hakk’ın Arş’tan Arz’a tecellisi bildin.
Her yerde, her şeyde Hakk’ı görüp, Hakk diye sevdin.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta