Bu Değil Mİ? Şiiri - Mustafa Yüksel

Işığa dönen pervane misali, özüne dönen Mevlana!
Varlıkların var edicisi, senin özün de Allah değil mi?
“Kim olursan ol, ne olursan ol, yine gel! ” diyen Mevlana!
Bütün kâinatı kuşatan, sevgi, hoşgörü bu değil mi?

Her varlığı, Hakk’ın Arş’tan Arz’a tecellisi bildin.
Her yerde, her şeyde Hakk’ı görüp, Hakk diye sevdin.
İnsanlara “Aşk bir haldir anlatılmaz yaşanır.” dedin.
Senin yaşadığın hal, Yaratan’ı yaşayış hali değil mi?

İçinde sevgi olan yürek, sevgiyle Allah’a döner.
Ancak Allah aşkıyla yanan yürek, insanı sever.
Mevlana’m, Şems’e neden pervane olup döner?
Bu dönüş, Hakk’ı sevip, Hakk’a dönüş değil mi?

“Geliniz; yüz bin kere tövbenizi bozsanız yine geliniz!
Bizim dergâhımız ümitsizlik dergâhı değildir.” dediniz.
Sevgiyi, merhameti, hoşgörüyü, Hakk’ın kendisi bildiniz.
İnsanlığı sana getiren, Yüce Mevlana’m, bu değil mi?