Çok geç olmadan, diye başlayan şiirde
Çok geç, demeye de dilim varmıyor, ama
Çok geç
Güneşi anlatabilmek, aydınlığı bilmeyene
İzin verdim, sarsın usumu önce, pişeyim
Her şeye karşın, soğurdum, bilgelikteki yakıcılığı; kan kızıl saracak
İçimi eriten
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim