Bu Değil Şiiri - İbrahim Yay

Hayat bu değil ya...
Geceler...
Soğuk ışıklı ama canlı günler...
Sevecen, mutlu tablolar...
Yardımlaşmalar, gülümsemeler...
Bana çok uzak gibi ama her biri bir parçam aslında.

Geçen günlerin hesabını tutamıyoruz, veremiyoruz.
Tükeniyoruz küçük isteklerimiz için,
Soğuyoruz, yoruluyoruz, pes ediyoruz...
Ta ki bir şey veya bir şeyler olana kadar.
Seviyoruz, seviliyoruz, uzaklaşıyoruz belki,
Ya da yakınlaşıyoruz her şeye, anladıkça...
Görebilmemizi sağlayan sadece göz olmuyor,
Bu gibi nadir durumlarda, daha çok hissediyoruz...

Her şeye rağmen iyimseriz, bir yolunu buluyoruz,
Yaşamın farklı yönlerini görüyoruz üzülmemek için...
Gerçekçiliği karamsarlık zannedip görmezden geliyoruz
Bir şekilde yaşıyoruz hayatı mutlu olmak için,

Belki de mutluyuz hayatı yaşamak için...
Kelimelerle oynuyoruz veya herhangi bir şey ile,
Sonuçta farklılığı arıyoruz, üretiyoruz, yapıyoruz,
Sadece acaba nasıldır, nedir düşünceleri ile meraktan,
Her şeyi araştırıyoruz ve sonunda öğreniyoruz.
Öğreniyoruz ki özünde cahil insanlarız...
Benciliz, şiddete düşkün veya korkağız...

Ağlıyoruz, üzülüyoruz en saçma veya gereksiz şey için.
Gülüyoruz zorla yanımızdaki memnun olsun diye.
Görüyoruz acizliği insanların davranışlarındaki yoksunlukta...

...Bir kez daha yaşıyoruz hayatı, en azından sevebilmek için...