BU DEFA YENİLDİM
Düşünüyorum da hayatta ki rolüm hep zor olanı yaşamakmış.
Gücünü hep muhafaza edip, mücadele zırhını hep takınmakmış.
Kırılanı toparlamak, yarayı sarmak, yorgunluğu bile,
Hakkım yok sayarak hafızamdan kazımakmış.
Düşünüyorum da benim hayatımda su akıp yolunu hiç bulmadı.
Dirsek verilip, gel otur dinlen diye adım hiç anılmadı.
Sıcacık bir sarılmayla başım hiç okşanmadı.
Yıllarca erkek gibi kadın misyonu yapıştı omuzlarıma,
Öyle de kaldı.
Yine en zorunu bulmak gibi bir yeteneğe sahip olan ben,
Sevdanın en imkansızına tutuldum.
Ne de olsa baş ederim değil mi?
Erkek gibi kadınım, tuttuğumu koparır,
Başa çıkar, üstesinden gelirim.
Ama öyle olmadı.
Dağıldım, elim, kolum, kanadım kırıldı.
İmkânsız sevdanın kahrı çok zormuş,
Ben bu yarayı saramadım.
Unutmayı da başaramadım.
Kusura bakmayın bu defa olmadı.
Bu defa yanılttım sizi, başaramadım.
Herkese uzandım ama kalbime yetemedim.
Ben gönlün sesini dilden dökemedim.
Bu defa yenildim,
Bu defa çaresizliğe sevdamı kurban ettim....
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 15.4.2024 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!