Bu defa yaşamaya açtım gözlerimi,
Bu sabah yaşamak için uyandım.
Artık varlığı dahi belli olmayan o gözler
Bu kez acıya meydan okudu.
Ve hayatın avuçlarına sebepsiz yere sığındım ilk kez.
Kaybetmeyi yeğledim her ihtimalde, her düşüncede, her zihniyette
Bu kadar sağlam bastım betona, o uyuşmuş ayaklarımla...
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta