Bu defa son defa olsun… Şiiri - Mehmet Can

Kapat pencereleri yine..
Ara beni..
Bir bahane bul…
Çağır geleyim..
Yalanda olsa bahanelerin..
Gelmek istediğim için inanırım..
Bilirsin..
Kapat pencereleri yine..
Çek, bordo renkli perdeleri..sonuna kadar..
Kopar dünyayla bağlarını..
Ve bağlarımı..
Fikret kızılok’tan bir parça koy..
Çalsın…
Kırmızı elbiseni giy yine..
Kapıyı gülümseyerek aç..
Elimdeki çiçekleri, demet demet..
Papatyaları, kucağına doldurayım..
Her zamanki gibi..
Telefonları kapat..hepsini..
Bende kapatayım..
Dodur kırmızı şaraptan..
Bir kendine..
Bir bana..
Yak sigaraları..
Hem sana, hem bana..
Güzelim mumlarını da yak..
Mumların ışığı,müziğin ritimine uyar..
Bilirsin..
Ve yavaşça kedileş..
Sokul bana..
Sarılayım sana..
Sımsıkı….
Git derinlere..eskilere..
Anlat..dinleyeyim..sözünü kesmeden..
Ben anlatayım, sen dinle..
Ve sevişelim..saatlerce..
Her arada bir hikaye olsun..
Bir benden..bir senden…
Hep hikayeler olsun arada..
Ama asla sabah olmasın..
Sabah olmasın…
Bu defa son defa olsun…
2002