Bu dalgalar denizden

nasıl geçtiğini anladım
kaptanların umudunu öğrendim
her fırtına elbet kol kırar umutla oynar
ama bilir ki kaptan fırtına da diner kol da iyileşir

içerisindeyken neden diye kendime soruyordum
nasıl olduda sen bana bu kadar uzak olacaksında
ben bir şekilde dayanabileceğim?
daha önceden nasıl yaptım?

şimdi anlıyorum bulutlar geçip gidiyor
ve işte karşında beliriyor o zaman gitmen gereken yer
şimdi de aynısı oldu
evet kalpsiz değilmişim sadece zaman geçmiş

gözlerinin yeşili paslanmış
ellerin kirlenmiş sözlerin küf tutmuş
işte bendeki anıların artık öyle rafa kaldırılmış
bana kızmayın elbet ben de biliyorum
bu sözler ancak bu kadar uzaktayken yazılabilir

anıların uzak değilde yakın olunca
fırtına başlayınca
karşında ki yeşil ormanlar sis altında kalınca
burnundan kan gelmeye başlayınca
işte o zaman kaptanın da dili tutuluyor

buna izin veremem vermiyeceğim
sevda mı ,beni belki düşman sanarsınız
oysa bilseniz aşk benim rüyalarımda
benim içimde geçmişimde son nefesimde
kaptan bu gemiyi severek süremez
bu gemi dalgaları yara yara ilerler
artık neyi denize atmam gerektiğini biliyorum

lütfen bana kızmayın
suçlu bu koca deniz desem kim gülmez
işte ben de o su kadar suçsuzum
suçum sadece zamanında ...