Tıpkı nefesimin kesildiğini sanmam gibi seni görünce,
Ölünce,
Nefes almayı unuttuğumu sandım önce;
Değilmiş.
Sayılı nefesim bitmiş.
Artık dönüş yok!
Seven daha çok özlermiş ayrılıkta,
Umarım sen de özleyenlerden olursun;
Hem de en çok.
Hep aynı yere akmaz ve aynı yerde durmaz hiçbir su,
Yine de,seni bana getirmesini umuyorum zamanın doğrusu.
Ne demişti Yavuz Sultan Selim Han:
"Ne dem baki,ne gam baki."
Bu da geçer ya HU !
Buluşulacak bir yer var,eminim;
Ve içimde hiç yok cehennem korkusu...
Kayıt Tarihi : 17.7.2018 11:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!