Bu da Geçer Ya Hû Şiiri - Halil Dülgar

Sanma ki musibet kara gecedir,
Teslim ve tevekkül nura gebedir,
İki kulağına iki küpedir:
Sabır ve şükür ki büyük ganimet;
Bu da geçer ya Hû deyip rahat et...

Gufran kapısıdır kulun penahı,
Kara yüzle giden çeker bin ahı,
Hastalıklar döker cümle günahı,
Musibetin, gamın sonu mağfiret;
Bu da geçer ya Hû deyip rahat et...

Belâya sabreden erer sefaya,
İsyan eden uğrar türlü cefaya,
Sabırla ulaşır hasta şifaya,
Dertler kazandırır bize afiyet;
Bu da geçer ya Hû deyip rahat et...

Bir nefes, bin kahır getirse bile,
Dünyevî sıhhati götürse bile,
Bir ömür yatağa yatırsa bile,
Geçecek bu günler, geçecek elbet;
Bu da geçer ya Hû deyip rahat et...

İmtihan meydanı dünya burası,
Bil ki eksik olmaz derdi, yarası,
Şikâyet edenin yanar çırası,
Sabreden Mü'minin menzili cennet:
Bu da geçer ya Hû deyip rahat et...

Boynunun borcu şükürdür Halil,
Rabbine secde et, rükuya eğil,
Beden senin değil, ruh senin değil,
İtiraza nasıl edersin cüret?
Bu da geçer ya Hû deyip rahat et...