Buda Geçer Ya Hû! Şiiri - Mehmet Şahan

BUDA GEÇER YA HÛ!

Yıllar yılı darda kalsan, düşsen bile ahu zara;
Sıkma gönül can kafesi, elbet buda geçer Ya Hû!
Akıbetten meraklansan, keffareti olmaz dara;
Tartılsa da can kefesi, elbet buda geçer Ya Hû!

Bulakların derelerde bağlanarak hırçın aksa,
Irmakların vadilerde çağlayarak bendin yıksa!
Kahırların yüreklerde dağlayarak arşa çıksa
Almasa da can nefesi, elbet buda geçer Ya Hû!

Canı tenden dışlasalar ya da teni hep yerseler,
Seni senden taşlasalar ya da seni hor görseler!
Sana benden başlasalar ya da sana fes örseler,
Giydirseler cana fesi, elbet buda geçer Ya Hû!

Yusuf gibi kuyularda, bir tek âdem kalsan bile;
Yunus gibi deryalarda, sırra kadem dalsan bile!
Eyyub gibi eyvanlarda, dertten kıdem alsan bile;
Zirve yapsa can tefesi, elbet buda geçer Ya Hû!

Pîr-i Fâni Hakk’a güven; tezekkür et, ah eyleme, (*)
Nedamet duy, olma even; teşekkür et, vah eyleme!(*)
Olma nefse boyun eğen; tefekkür et, şah eyleme,
Rabbim desin canın sesi, elbet buda geçer Ya Hû!

(*)Tezekkür: Hatırlamak, zikretmek, ezbere almak.
(*)Even: Acele eden.

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
05.02.2019 - İSTANBUL