Bu da geçer demişler Şiiri - Hannibal Le ...

Geceyi boğan suskunluk gibiydim,
Ne intikam kaldı içimde ne merhamet.
İnsan dedikleri sadece hayalmiş,
Gölgesi bile gece olunca ihanete döner.

Kırık aynalarda gördüm kendimi,
Ne gençliğim kalmış ne düşlerim diri.
Unutulmaya yüz tutmuş tabut gibi taşıdım hatıraları
Her adımda biraz daha gömdüm yaşadıklarımı

Dosta uzattım nasır tutmuş elimi
Gözleri kaçtı, vicdanını örten sis...
Demek ki dostluk yalnızlıkla başlarmış
Ve ihanet, en tanıdık simaymış.

Zaman dedikleri celladın ta kendisi.
Kendi mezarını kazdırır sabırla.
Derman diye içtiğim her teselli,
Zehirle harman bir dua oldu bana.

Uzaklarda bir çocuk ağlar şimdi,
Benim sustuğum yerde başlar onun sesi.
Zaman bir zehir, umut bir yalan.
Yalnızlık tek gerçek. O da geçmez ki...