Sensizliği sana rağmen yaşadım ben.hep kaçışlarla dolu,hep eksik...bir yanını tamamlasam,mutlaka başka bir yerden açık veriyordum.tamamlamaya uğraştıkça senin gözlerinde kapbolup gidiyordum.bedenine değil ruhuna taliptim ben,bu yüzden bu kadar zorlanıyordum.ben bir adanın değil,bir kıtanın keşfiydim.yola çıkmıştım bir kere geriye dönüşüm yoktu ama... öyle çok duraklıyordum ki,geriye dönüp baktığımda başladığım yerden bir kaç metre bile uzaklaşmadığımı fark ediyordum.üstelik menzilin ucundaki sen,benden daha hızlı kaçıyordun.ufukta bile görünmeyen seraptın artık...kaçkez VAZGEÇ dedim kendime kaçkez o yolun kenarındaki ormana girip yok olmayı düşündüm...yaşadığımda bu değilmiydi? seninle birlikte varlık bulduğumu düşünürken,senin olmaman yokluk hissinden başka ne verebilirdiki bana? oysa nasılda coşku doluydum başlarken gecelerimide gündüzlerimide sana adamaya hazırdım.HERGÜN YENİ BİR YÖNÜNÜ ÖĞRENİP ŞAŞIRACAKTIM. seninle yaşadığım hiç bir şeyin tadını unutmayacaktım.sen sonbahar rüzgarında kopmuş, serseri dolaşan bir defne yaprağı,ben sana dal olacaktım.hangimiz yaprak,hangimiz dal karıştırıyordum artık.ben bu uykuları uyuyalı çok olmuştu? şimdi aynı uykuları yeniden uyuyorum.acı uykusu,hüzün uykusu,korku uykusu...bir gece birinin bir gece diğerinin sonsuzluğunda kayboluyorum.ne garip; kendimi kuşatma altındaki bir ordunun komutanı gibi görüyorum.NE ÇOK ASKERİM VAR BANA İHANET EDEN...ben düşmanı alt edemediğimden değil,bu arkadan vuruşlar yüzünden yeniliyorum.bir beyaz bayrak gerekiyor artık bana.BÜTÜN MEVZİLERİNİ KAYBETMİŞ BİR KOMUTANIN ONURUNU DAHA FAZLA ZEDELEMEDEN TESLİM OLMAYI BİLMESİ GEREK.uzun sürmez esaretim,içimde bu yenilginin acısını yıllarca taşıyacak olsam bile bir yolunu bulup KAVUŞURUM ÖZGÜRLÜĞÜME...gidiyorum......geride yaşanmamış yılları bırakarak...sende ürkekliğinle başbaşasın şimdi.HEP TAMAMLANACAK DEĞİL YA BUDA BÖYLE YARIM KALSIN...
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta