Bu da bizim lehçe Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Ülübü topladım, aşağı bağdan,
Koydum tencereye, pişsin diyerek,
Daha pişmeden bubam geldi dağdan,
Bağırıp durdu, acıktım diyerek.

Sabret dedi anam of puf diyerek,
Kızdı tekrar bubam, acım diyerek,
Ülübüm var dedi, anam gülerek,
Sevindi duyunca acıkan bubam.

Eğrim salatası, sofranın süsü,
Kıyılmış töymakan, üstünün süsü,
Görmeye değerdir, bak görüntüsü,
Üstünde pul biber, kokar sirkesi.

Ocakta köz yanar, pişer darılar,
Yanında taze ceviz, verir oyanlar,
Olur, başka yok mu, diye soranlar,
Ülübüye destektir, evlekte onlar.

Kızar dalda teyin, ceviz yiyene,
Tirik, tirak der hep yoldan geçene,
Sıçrar daldan dala, düşmez dibine,
Yavrusu uyurken, kovanda teyin.

Monamın üstüne, yakıştı fistan,
Avarın içinde, mona olmuş bostan,
Pazar yerinde kimse almaz satsan,
Buruşmuş yatardır, yeşil içinde.

Güz gelir, çok kişi ceviz silkeler,
Hevenkle, narlarla, dolar seleler,
Ambarlar dolardır, çokça seneler,
Almayla nar dolar musandıralar.

Şarhana dolardır, ala üzümden,
Süzülür çiğnerken taşın üstünden,
Ağdaya akardır, oluk yerinden,
Pekmeze dönerdir, alav üstünde.

Öz Türkçe yazılan, öğrenin bunu,
Makbuldur bulursan değirmen unu
Taş elim yurdumdur, soğuktur suyu,
Beyimdir bilinsin, Karaman oğlu.
.

A.Yüksel Şanlı er
22 Nisan 2010
Antalya