Bu da Benim Hikayem HİKAYEM 2

İşte bu kısım benim aciz hayat hikayem
Cenneti görmedik hiç ben babam ve annem

Büyük hayaller kurdum gözümü de kapayıp
peşinden koştum onca ama sonu hep kayıp

küçük bir çoçuk iken ne oyunlar oynardım
sahte pastalar yapıp akranıma sunardım

Takılıp da düşsemde hayalimin ağına
Kalkıp gittim yinede annemin kucağına

Cennet burası derdim annem beni sevince
kucağında annemin kokusunu çekince

Ağaçlara tırmanıp kalırdım inemezdim
Bağırırdım ağlardım inmeyi bilemezdim

Bardak tabak ne varsa düşüp kırardım herşey
Çoçuk iken oluyor insan çok sakar birşey

Nedendi bilmem ama annem suçlu olurdu
Herşeyi ben yapardım babamsa bilmiyordu

Meleğim derdi annem oysa ben değildim
Anladım annem di o o an gerçeği bildim

yüzüne bakınca tek mutlukla dolduğum
annemdi yaşantımda huzuru bulduğum

Büyümek ne güzeldi hayalim çok büyüktü
Çoçuk olmak sıkıcı sanki üstümde yüktü

Gün geçti büyüdüm ne çabuk geçti günler
Geride kaldı şimdi o güzel çoçuk dünler

Peri masalı sandım kalmadı hiç önemi
Büyüdükçe anladım cenneti cehennemi..
............