Bu Çok Başka Şiiri - Mehmet Kesici

Yürürken el ele, kol kola vadi boyuna
Gölgeler düşerken ardıma, ruhuma isyan
Nisan yağmurları başlardı kirpiklerimde
İçimde şimşekler,
İçimde boran, tufan, of aman aman
Başım toz duman..

İz bırakırken adımladığım sokaklar,
Adın düşerdi mutlaka, ateş sarardı bedeni
Korkardım nedense tutarken ellerini, üşürdüm
Düşünürdüm sensizliği ölüm gibi ansızın
Anlamazdın imkânsızım, içim düşerdi
Ağlayamazdım.

Gözlerim kaçaktı bakışlarından vurgundum zaten
Yorgundum prangalarımdan
Kurtulamazdım yasaklarımdan an olsun
Bir soluktun, bir tebessüm payıma düşen
Yetmezdi ömrü bölüşsem
Almazdın al desem tümünü sana
Kıyamazdın.

Kısaltamadım hasreti, küçültemedim,
Gücüm yetmedi ötelemeğe
Ölmeye hazırdım oysa
Bir duysan beni
Bir anlasan!
Yansam koynunda cehennem gibi
Ödesem bedeli aşkla
/Bu bambaşka bir duygudur sevgili
Bu çok başka!

10.mayıs 2011