Bu Çocuk Seninle Büyüsün İstedim
Kocaman bir kadın olsamda,
Duygularım daha küçücük bir çocuk aslında
Daha büyümemiş,büyümeyi öğrenememiş bir çocuk!
Bu çocuk seninle büyüsün istedim,
Yaramazlıklar yapsın ama hep affedilsin.
Ellerinde şekil bulsun,seninle dolsun tüm hücreleri
Varlığınla mutlu olsun,sevinç çığlıkları atsın,
Yokluğunda avaz avaz ağlasın,
Dönüşünü umutla beklesin
Kapıda, camda ellerinle getireceğin mutluluğa baksın istedim.
Bir çocuk gibi boynuna sarılıp
Sevdalı bakışlarında hayat bulsun,babacan sesinle güven duysun
Kimsesizliğimle,sahipsizliğimle sığınıcak tek limanım sen ol istedim.
Korkulu anlarımda sarıp sarmala kollarına beni,
Yalan sevgilerden yalan sözlerden koru istedim.
Kaderime yazılmış,ömrüme çizilmiş yollarımda,
Yüreğime düşen sevdanın ilk tohumlarında
Gözlerimi her sabah güne açtığımda,
Yanımda yakınımda sen ol istedim.
Üşüdüğümde nefesinle ısınmak, teninin sıcaklığını duymak
Mahrem görmemiş saçlarımı ellerin okşasın istedim.
Hüzün kokan gözlerimdeki yeşili sen gör
Bakışımdaki manayı sen çöz,
Yalnızlığıma eş,karanlık günlerime doğan güneşim sen ol
Her şeye,herkese yeniden doğup,hayata seninle başlamak istedim.
İzin ver neolur, bu çocuk seninle büyüsün...
10-01-2012
Emine ŞafakKayıt Tarihi : 10.1.2012 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.