Kar topuna tuttu beni
sevincin anayurdu çocuk,
kar tutuşturdu elime
sana atmak için.
Benim de şiirim kar gibi
akıp girsin yüreğine,
dondursun kaygını bir an
başlasın kar topu oyunu.
İster misin, hayatımız
kapılsın delicesine,
bu çocuk gözlerindeki
şu dayanılmaz parıltıya?
Haydi, kızaklar hazır
acele etmeliyiz,
şu kar erimeden
bu çocuk büyümeden...
1999, İstanbul
Türk Dili (Türk Dil Kurumu dergisi, Ankara) , Sayı: Şubat 2008.
Kayıt Tarihi : 12.8.2012 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!