Bu cihanda ne yerim var
Ne de neşeye payım
Akıp gidecek toprak parçasıyım
Çürüyecek ellerim
Kaybolacak bedenim
Bir satır bırakmalı en azından
Beni unutacak nesle
Ki yok oluşumu görmeyeyim
Yan gitsin, ve yak gitsin
Onlar okusun diye yazdığın her cümle
Her noktasına, her virgülüne
Harcadığın tüyler heba
Düşünerek geçirdiğim her gün
Kafamı daha karartır
Mumlar işlevsiz
İnsanlar ise gittikçe daha keskin
Birkaç hayal savuşturdum
Nefret dolu pencerelere
Camlarda el izleri
Hata yapmamı bekleyen
Bazen gece izlerler beni
Hepsi evinde, yatağında uykuda
Gözlerimi açtığımda ise karşımda
Ayrı ağızlar, aynı konuda
Şans ne pahalı şeydir ki beni bula
Kovaladım hayatım boyunca
Yazmak istemem buna benzerini
Olur da uzanırsa durdurmalı elimi
Kalemim, kağıdım, son bir şey daha
Ucuna düğüm atılmış bu defa
Ayaklarımı yerden kesecek
Eminim ki beni çok mutlu edecek
Kayıt Tarihi : 22.7.2022 23:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!